PIETA BROWN (US)
Flight Time

Sunrise, Highway 44
Still Runnin’
Just
the Lion’s Dream
Bad News
I Thought I Heard You Call My Name
Even When

Een serieus artiest onderscheid zich door een specifiek geluid, en een geheel eigen stijl valt Pieta Brown niet te ontzeggen. Soms is een dergelijke sound het resultaat van een groeiproces, ontstaan door vallen en opstaan. Bij anderen, zoals Pieta, is originele smaak met de paplepel ingegoten, en als je daarvoor open staat, dan ben je een natuurtalent. De klankkleur van haar stem is minstens zo karakteristiek te noemen als die van Pa Greg. Mede verantwoordelijk voor Pieta’s “eigen” geluid is uiteraard handlanger van het eerste uur, en vriend van de familie: Bo Ramsey. Ramsey’s reputatie is ondertussen onmeetbaar, vanwege zijn uitstekend eigen werk, met of zonder the Backsliders, maar ook door zijn productie werkzaamheden voor artiesten als Teddy Morgan, Joan Baez, Lucinda Wiliams, Kevin Gordon, etc. Daarnaast versiert zijn specifieke gitaarwerk menig album, wederom variërend van Ani Difranco, Iris DeMent, Joe Price, Kate Campbell. Teveel om op te noemen.

Pieta & Bo hebben al aardig wat gezamenlijk producten op hun naam staan, en deze, Flight Time is onlangs toegevoegd aan hun gezamenlijk oeuvre. Qua toonzetting vind ik dit album perfect aansluiten bij haar EP uit 2002, I Never Told. (schitterend product!) Schaars aangeklede liedjes met een huiveringwekkend geschets blikveld. Muziek die een beeldend effect creëert, schenkt wat mij betreft een duidelijke meerwaarde, en Pieta’s talent weet muzikaal te illustreren. Wat Wong Kar Wai doet met beelden, doet zij met haar werk. Prachtig!

SMP